De fabriek ‘smelt’ het onbruikbare plastic om tot allerhande (fossiele) producten, van nafta tot was en olie. Dat lukt door het plastic te verhitten zonder zuurstof, zogeheten pyrolyse. Hierdoor ontleedt het plastic tot de beginproducten, die de industrie vervolgens kan gebruiken als grondstof voor nieuwe plasticproducten of als brandstof.
Nieuw plastic van gerecyclede stoffen
Het proces is schoner dan verbranding of opslag van plasticafval. Volgens Itero, het bedrijf achter de fabriek in Limburg, is het proces ongeveer even schoon als gangbare, mechanische recycling van plastic. Het scheelt 1000 kilo CO2 op 1000 kilo plastic afval. Wel levert het proces fossiele brandstoffen op die ook weer CO2 uitstoten als ze verbrand worden. Van een deel van de grondstoffen die uit het proces komen kan je weer nieuw plastic maken, wat het proces ‘circulair’ maakt.
Lees ook: In Leiden zoekt men naar nieuwe plasticetende bacteriën
De fabriek in Limburg moet in 2023 klaar zijn. Er kan 27.000 ton plastic per jaar door de fabriek. Dat lijkt veel, maar volgens Itero is het slechts het topje van de ijsberg. “Exacte data is lastig te vergaren, maar we schatten dat 27.000 kilo minder dan een procent van het Europese plasticafval is. Dat laat ook zien hoe groot het probleem is”, aldus een woordvoerder.
Meer fabrieken
Het Limburgse project is dan ook vooral een demonstratie van de haalbaarheid en winstgevendheid van het Itero-concept. Als het werkt, kan de fabriek uitgebreid worden of kunnen er op verschillende plekken in Europa nieuwe fabrieken komen.
Lees ook: Combinatie van materialen maakt plastic makkelijekr recyclebaar
Bron: Itero | Beeld: Chemelot
schrijf je in voor de nieuwsbrief
Wil jij iedere ochtend rond 7 uur het laatste nieuws over duurzaamheid ontvangen? Dat kan!
Schrijf je nu in
