Verschillende bedrijven en overheden hebben de laatste jaren gekozen voor de grootschalige inkoop van specifieke, duurzame typen warme drankenbekers. Zo koos de Rijksoverheid voor de inkoop van papieren bekers met een coating van polymelkzuur (PLA).
Recyclen of vergisten
In opdracht van RVO onderzochten de onderzoeksinstituten in een life cycle assessment (LCA) twee verwerkingsroutes van dit soort bekers: na inzameling verwerken door een papierfabriek tot toiletpapier en tissues (recyclen), of na inzameling vergisten waarbij biogas ontstaat en de vergistingsresten composteren.
Conclusie: gerecyclede bekers scoren het best als alle milieukosten worden meegewogen. Kijkend naar alleen CO2-uitstoot dan scoort vergisting het best.
Milieueffecten
Om een goede vergelijking mogelijk te maken hebben de onderzoekers de milieueffecten uitgedrukt in schadekosten. Deze methode drukt milieueffecten uit als schadekosten. Op verzoek van de opdrachtgever zijn de resultaten ook gepresenteerd als een zogenaamde carbon footprint, waarbij alleen de effectcategorie ‘Klimaatverandering’ is bekeken.
Martien van den Oever, projectleider bij Wageningen Food & Biobased Research: ‘Uit de milieu-analyse blijkt dat bij evaluatie van het volledige milieuprofiel de recyclingroute het beste presteert met € 1,22 vermeden milieukosten per 1000 bekers. Dat komt onder andere doordat wel 89 procent van de ingezamelde koffiebekers geschikt blijkt voor recycling waardoor de inzet van primaire pulp vermeden wordt en waarbij vooral de vermeden milieukosten voor teelt en fijnstofvorming zwaar wegen.
Vergisting op plaats twee
De vergistingsroute neemt met een milieuprestatie van € 0,45 vermeden milieukosten de tweede plaats in, maar presteert nog altijd beter dan verwerking van afgedankte bekers in de AEC (€ 0,28 vermeden milieukosten).
Wanneer alleen naar het effect van klimaatverandering (CO2-uitstoot) wordt gekeken trekken onderzoekers een hele andere conclusie. Van den Oever: ‘Dan presteert de vergistingsroute het beste met een vermijding van 5,4 kg CO2-equivalenten per 1.000 ingezamelde bekers. Dit wordt gevolgd door achtereenvolgens de AEC en daarna pas de recyclingroute.
CO2-uitstoot
Hier presteert de recyclingroute dus opvallend genoeg het minst. Van den Oever licht telefonisch toe hoe dat komt. “De bomen waarvan de papieren bekers worden gemaakt slaan CO2 op. Die komt weer vrij bij de verbranding. Directe verbranding is daarbij in feite CO2-neutraal. Verbranding van papieren bekers als middel om stroom mee op te wekken levert zeker in vergelijking met gas- en kolencentrales dus veel CO2-besparing op, omdat bij het gebruik van kolen en gas als brandstof nieuwe CO2 de lucht in wordt geblazen. Bij recycling is de hoeveelheid vermeden uitstoot van CO2 veel minder.”
Lees meer: Green Cup Factory maakt biologisch-afbreekbare bekers in Nederland
Bron: WUR | Afbeelding: Adobe Stock
schrijf je in voor de nieuwsbrief
Wil jij iedere ochtend rond 7 uur het laatste nieuws over duurzaamheid ontvangen? Dat kan!
Schrijf je nu in
