De twee bedrijven werken volgens Nikkei Asia aan een manier om methylcyclehexane of MCH te maken in een waterstoffabriek. Hierbij binden ze de waterstof, gemaakt uit water en elektriciteit, direct aan een tolueen-molecuul. Het MCH dat zo ontstaat kan vervolgens op locatie - bijvoorbeeld bij een waterstoftankstation of een industriële installatie - omgevormd worden in waterstof en tolueen.
Makkelijk te transporteren waterstof
Dat klinkt allemaal erg omslachtig, maar er is een groot voordeel aan MCH ten opzichte van waterstof: het is vloeibaar bij kamertemperatuur, net als olie. Daardoor kun je het veel makkelijk transporteren met olietankers, vrachtwagens of pijpleidingen dan waterstofgas. Dat neemt namelijk veel ruimte in, en om het compact te vervoeren moet je hogedruktanks gebruiken (die gevaarlijk kunnen zijn) of het waterstof koelen tot -253 graden Celcius, een proces dat veel energie kost.
Omdat de fabriek van de bedrijven Eneos en Chiyoda het waterstof direct bindt aan het tolueen zijn de kosten voor de fabriek lager dan als je dit proces apart uit zou voeren. Dat, in combinatie met het goedkopere transport, moet groene waterstof uiteindelijk tweederde goedkoper maken dan het nu is. Groene waterstof moet dan 3 dollar per kilo gaan kosten.
Nog steeds duurder dan aardgas
Let wel: dat is nog steeds een hoge prijs in vergelijking met de kosten van waterstof gemaakt met fossiele brandstoffen. Dat kost, afhankelijk van de olieprijs, 0,70 tot 2,20 dollar. Zonder subsidie kan de groene waterstof van Eneos dus nog niet concurreren. Maar de prijs van 3 dollar per kilo is wel het doel van de Japanse regering, die vol inzet op waterstof. In 2030 moet de groene waterstof de 3 dollar-grens bereiken, om daarna te dalen tot 2 dollar per kilo.
Ondertussen zal de prijs van grijze waterstof geleidelijk toenemen, bijvoorbeeld door CO2-heffingen. De prijs van groene waterstof kan nog verder dalen, door technieken te verfijnen én door de almaar dalende kosten van groene stroom. Eneos en Chiyoda halen hun groene stroom voor de waterstoffabriek, die een capaciteit heeft van 500 kilowatt en in 2025 klaar moet zijn, uit Australië. Zonnestroom is daar heel goedkoop, en Eneos investeerde onlangs voor het eerst in een zonneboerderij.
Geen infrastructuur
Met een vermogen van 500 kilowatt is deze fabriek klein. Maar het gaat dan ook om een experimentele techniek. Als deze zijn waarde kan bewijzen, zou Japan veel minder infrastructuur nodig hebben voor waterstof door in te zetten op MCH. En dat zou miljarden euro’s (of yens) schelen.
schrijf je in voor de nieuwsbrief
Wil jij iedere ochtend rond 7 uur het laatste nieuws over duurzaamheid ontvangen? Dat kan!
Schrijf je nu in
