World Ocean Day: deze zeven projecten dragen bij aan een gezonder en duurzamer voedselsysteem met oog voor de oceaan

De watersector krijgt verschillende uitdagingen voor zijn kiezen: van biodiversiteitsverlies in de zeeën en oceanen tot watervervuiling. Om innovatie in de sector te versnellen selecteerde het European Institute of Innovation and Technology (EIT) zeven projecten die onderdeel mogen uitmaken van hun community en in aanmerking komen voor financiering.

De sector kan een belangrijke bijdrage leveren aan de strijd tegen klimaatverandering, de vermindering van vervuiling en de bescherming van ecosystemen, stelt de Europese Commissie. Deze zeven projecten geven het goede voorbeeld:

1. Langer houdbare zeevruchten zonder toevoegingen 

Het Nederlandse SuSea, de Deense universiteit van Aarhus en de Landbouwuniversiteit van Athene gaan samen nieuwe verwerkingstechnologieën ontwikkelen die de houdbaarheid van zeevruchtproducten verlengen zonder toevoegingen en zonder de producten op te warmen. Hoe zij dat doen? Ze dehydrateren de zeevruchten heel snel met behulp van een gepatenteerd vloeibaar middel dat natuurlijke ingrediënten bevat die de houdbaarheid verdubbelen. 

2. Op land gekweekte tonijn 

Een samenwerking tussen het Duitse Next Tuna GmbH, The Spanish Institute of Oceanography, Wageningen Livestock Research en het Noorse Seafarming System AS moet de eerste duurzame Europese tonijnproductie opleveren. De samenwerkingspartners willen Atlantische blauwvin-tonijn in een milieuvriendelijk aquacultuursysteem op het land kweken. 

Lees ook: WUR en investeerder Pymwymic gaan samenwerken om de transitie van het voedselsysteem te versnellen

3. Afvalwater als grondstof voor visvoer 

Het Zweedse Cewatech, de Technical University of Denmark en het IJslandse Matis willen sojameel en vismeel als visvoer-ingrediënten overbodig maken. In plaats daarvan willen zij visvoer voor zalm ontwikkelen dat eiwitten op basis van schimmels bevat waarvoor zij afvalwater uit de zetmeelindustrie hergebruiken.  

4. Systeem om duurzame viskweek zonder luizenoverlast op te schalen 

Een consortium van partijen uit het Verenigd Koninkrijk en Noorwegen werken samen aan een systeem dat duurzaam beheerde viskwekerijen de mogelijkheid biedt om op te schalen. Dat doet het door een afvalvrij preventie- en controlesysteem op de markt te brengen dat zeeluizen in toom houdt.  
Zeeluizen komen vooral voor in fjorden en in Schotse wateren. Als er te veel van deze parasieten zijn, kunnen ze vervelende wonden veroorzaken bij zalm.  

5. Verbinding tussen de academische wereld en de consument 

Om verduurzaming te versnellen is samenwerking cruciaal. Daarom lanceren het Italiaanse Milcoop BC, Federpesca en Gargano Pesca Consortium samen met de Griekse universiteit Peloponnese en het Duitse Focos een platform waar verschillende belanghebbenden met elkaar het gesprek aan kunnen gaan: van academici tot consumenten.  

6. Bescherming van jonge schelpdieren 

De Nederlandse Stichting Seashell werkt samen met twee Italiaanse organisaties aan de productie van schelpdieren. Het doel van hun schelpdierkweeksysteem is om het welzijn van jonge schelpdieren te garanderen en voedselzekerheid voor toekomstige consumenten te waarborgen. Het project moet een oplossing bieden voor het gebrek aan schelpenzaad waar sommige schelpen-boeren mee kampen.  

7. Recirculatiesystemen voor zalm opschalen 

Onder de naam Just Add Water werken Italiaanse onderzoeksinstellingen samen met het Britse FishFrom aan de opschaling van recirculatiesystemen (RAS) waarmee Atlantische zalm in de gehele Europese Unie wordt gekweekt. Deze methode beperkt water- en energiegebruik tot het minimum.  

“Commerciële bedrijven hebben niet altijd de kans om de academische wereld te ontmoeten. Laat staan ermee samen te werken", reageert Andrew Robertson, directeur van FishFrom. Daarom is hij blij dat hij via het EIT Food-netwerk deze partners vond. “Dat wij vervolgens ook nog financiering kregen om deze technologie te ontwikkelen, op de markt te brengen en te exploiteren, is absoluut fantastisch." 

Kusttoerisme, visserij en offshore windenergie; het zijn sectoren die voor hun inkomsten afhankelijk zijn van de oceaan. Overbevissing, plasticvervuiling en opwarming van de aarde brengen deze opbrengsten in gevaar. Waarom noemt het United Nations Environmental Program (UNEP) juist dit decennium het decennium van de oceaan?