Deze leiders lossen het stikstofprobleem wél op

Je kunt vooruit blijven schuiven, een positie in het schuttersputje innemen of onderzoek blijven doen tot je echt alles weet, maar daarmee creëer je vooral frustratie en boosheid. Het geldt niet alleen voor het stikstofprobleem, maar voor nagenoeg alle crises die nu spelen. Wie durft op basis van voldoende, (dus niet honderd procent volledige) informatie risico’s te nemen? En er begrip voor te kweken dat het ook mis kan gaan?

Liempt
Elke week schrijft Paul van Liempt een column over leiderschap

Onlangs sprak ik uitgebreid met de voormalig directeur van RMI, het Rocky Mountains Institute, gevestigd in Colorado, een Staat in Amerika met 5.8 miljoen inwoners. Die directeur is de Nederlander Jules Kortenhorst, ooit een korte periode Kamerlid voor het CDA in Den Haag, maar na rationele prikkeling (Al Gore) en spirituele inblazing (Herman Wijffels) de wijde wereld ingetrokken om zich te wijden aan de groene en digitale revolutie.

Bij RMI werd de Hypercar ontwikkeld, de voorloper van Tesla; werd president Jimmy Carter in 1976 (!) al voorzien van een rapport dat aangaf hoe je binnen veertig jaar van kolen en olie af zou kunnen en kreeg president Biden tools aangereikt om zijn Inflation Reduction Act uit te voeren. Kortenhorst is nu partner bij investeerder Vision Ridge, dat investeert in de oudste batterij-ontwikkelaar in de Verenigde Staten en in een Ferry-onderneming in Noorwegen die dieselboten omzet in elektrische veerboten.

Als lid van de adviesraad voor nieuwe energie bij Shell is Kortenhorst niet te beroerd om hardop te zeggen dat hij hoopt dat Shell het hoger beroep in de rechtszaak van Milieudefensie verliest. Zijn onderliggende drive: ‘Een steeds dieper ingedaalde realisatie dat de klimaatrisico’s veel groter zijn dan we altijd gedacht hebben.’ Hij baseert zich daarbij op een op kennis en ervaring gestoelde overtuiging, die de stikstofdebaters in kapitalen boven hun bed mogen hangen: ‘We moeten het niet langzaam een beetje oplossen, maar snel en radicaal.’

Het is inderdaad een blamage dat er al twee jaar geleden een plan is ingediend om stikstof versneld te reduceren. Een plan dat aan de slag zou gaan met piekbelasters en ruimte zou maken voor PAS-melders, de natuur én de bouw. Een breed gedragen plan van LTO, VNO-NCW, Bouwend Nederland, het MKB, Natuur & Milieu en Natuurmonumenten. In EW maakt Maxime Verhagen, die afscheid neemt als voorzitter van Bouwend Nederland, zich er weer druk over: ‘Dan gebeurt er dus niets. En nu gaat het kabinet het aan de provincie overlaten om stikstof te reduceren.’ Met het leiderschap dat Kortenhorst voorstaat en laat uitvoeren, was Nederland al lang van de ellende verlost geweest.

Leg uit dat je een risico neemt, waarom je het doet en dat je het doet op basis van de informatie die voorhanden is. Dan sla je criticasters, die je er gemakzuchtig op afrekenen in geval van mislukking, een belangrijk wapen uit handen. Media zouden bij dit type leiderschap ook niet routineus met het vingertje moeten wijzen, maar serieus mee moeten afwegen wat beter is: een weloverwogen risico nemen dat verkeerd kan uitpakken, of eindeloos op je handen blijven zitten en iedereen in een steeds groter wordende modderpoel meezuigen. Zo’n nieuwe kijk van media op leiderschap zou de boel aardig in beweging kunnen brengen.

Change Inc.

schrijf je in voor de nieuwsbrief

Wil jij iedere ochtend rond 7 uur het laatste nieuws over duurzaamheid ontvangen? Dat kan!

Schrijf je nu in

Nieuws & Verhalen

Changemakers

Bedrijven

Events


Producten & Diensten


Lidmaatschap

Inloggen

Nieuwsbrief & Memberships


Over Change Inc.

Over ons

Waarom Change Inc.

Team

Partnerships & Adverteren

Werken bij Change Inc.

Pers & media

Onze partners

Contact

Start

Artikelen

Changemakers

Bedrijven

Menu