De Amerikaanse turngrootheid Simone Biles won vier gouden medailles op de Olympische Spelen van Rio de Janeiro. De torenhoge favoriete voor veel nieuw Olympisch Goud in Tokyo leek een vervolg aan dat succes te gaan geven, maar trok zich terug op de meeste onderdelen waar ze voor stond ingeschreven. Haar verklaring dat het om psychische redenen gebeurde, baarde nog meer opzien dan wanneer ze vier nieuwe gouden medailles aan haar prijzenkast had toegevoegd.
Ze doorbrak een groot taboe door openlijk toe te geven niet tegen de immense druk bestand te zijn. Ze wilde haar geestelijke gezondheid beschermen, zei ze, en deed dat ook nog eens in filosofisch getinte bewoordingen. 'We moeten ons ook op onszelf concentreren, want uiteindelijk zijn we ook mensen. Dus moeten we onze geest en ons lichaam beschermen, in plaats van gewoon naar buiten te gaan en te doen wat de wereld wil dat we doen.'
Bang om met de media te praten
De Japanse tennis-superster Naomi Osaka durfde eind mei soortgelijke redenen op te geven toen ze besloot zich terug te trekken van Roland Garros. Een paar weken later sierde haar beeltenis de cover van het gerenommeerde tijdschrift Time. Ze schreef in een essay voor het blad dat ze bang was om met de media te praten. Ze wilde de persconferenties overslaan om voor zichzelf te zorgen en haar geestelijke gezondheid te behouden, want 'atleten zijn net mensen.' En: 'Het is oké om niet oké te zijn, en het is oké om erover te praten', schreef ze.
Wat een openheid en wat een lef, dacht ik bij Biles en Osaka. Dit zijn mensen die je serieuzer neemt dan de niks-aan-de-hand types die altijd alles weglachen. Wat jammer dat je ze in de voetbalwereld en in de top van het bedrijfsleven niet aantreft. Kwetsbaarheid tonen betekent daar dat je jezelf voor altijd uit de markt prijst. Liever zonder enige compassie voor jezelf of anderen doorgaan tot het bittere einde, al vermorzel je alles en iedereen, inclusief jezelf.
Weggestuurde CEO van Danone heeft zaadje geplant
Tot ik tot mijn stomme verbazing hoorde ik van het initiatief van de FIFA om aandacht te vragen voor psychische problemen van beroepsvoetballers. Op filmpjes in de social media campagne #ReachOut roepen bekende voetballers op om openlijk te spreken over mentale klachten. Dat de conservatieve machowereld van het voetbal zo'n stap zet moet haast betekenen dat het navolging krijgt. Een belangrijke stap voorwaarts, omdat kwetsbaarheid de weg opent naar voorheen weggehoonde soft skills als verbinding zoeken en je openstellen voor anderen.
Kwetsbaar opstellen gaat veel verder dan alleen praten over mentale klachten. Het betekent ook dat je toch je eigen weg durft te gaan, als meeknikken eigenlijk beter is voor je eigen gewin. In het bedrijfsleven is de bij voedingsmiddelengigant Danone weggestuurde CEO Emmanuel Faber daar een goed voorbeeld van. Het FD had een prachtig interview met hem na zijn val en schrijft: 'Hij wilde met het beursgenoteerde bedrijf een kracht ten goede voor de samenleving zijn. Legde winst voor het klimaat en gezondheid voor consumenten vast in de bedrijfsstatuten. Gaf werknemers aandelen die hij betaalde uit zijn eigen pensioenpot. Weigerde elke salarisverhoging voor hemzelf.' Het FD eindigt de alinea dramatisch: 'En sneuvelde.' Dat laatste is waar, maar hij heeft een zaadje geplant. Als de voortekenen uit de sportwereld niet bedriegen, waar nieuwe ontwikkelingen altijd vooruitlopen op het bedrijfsleven, zullen er veel nieuwe Fabers opstaan en is het pad geëffend voor kwetsbaar leiderschap.
schrijf je in voor de nieuwsbrief
Wil jij iedere ochtend rond 7 uur het laatste nieuws over duurzaamheid ontvangen? Dat kan!
Schrijf je nu in
