In een gezamenlijk project onderzoeken Britse en Maleisische wetenschappers de optimalisatie van carboanhydrasen, voor het afvangen van CO2 in schoorstenen van energiecentrales, cementfabrieken en chemische installaties. Het onderzoek vindt plaats aan een dependance van de University of Nottingham in Maleisië.
Eiwitten
Carboanhydrasen zijn enzymen, natuurlijke katalysatoren. Het is een groep complexe eiwitten die voorkomt in veel organismen. Die eiwitten staan aan de basis van de vorming van schelpen en koraal, maar ook nierstenen. De enzymen maken die vaste stoffen uit een combinatie van CO2 en metalen als natrium of calcium, opgelost in water.
De onderzoekers bestuderen vooral organismen die leven rond vulkanen in de diepzee. Onder die hete en vaak zure condities zijn de enzymen nog steeds in staat om CO2 om te zetten in vaste stoffen. Al gaat dat langzamer dan in minder extreme omstandigheden.
Schaalmodel
Via verschillende stappen van selectie en modificatie van genen, kweken de onderzoekers kunstmatige carboanhydrasen die bestand zijn tegen extreme industriële condities, en die snel CO2 omzetten in vaste stoffen. In een schaalmodel van een schoorsteen worden de enzymen getest. Hoe de CO2 precies met de enzymen in contact komt, wordt niet vermeld. Dit kan onder andere via membranen of met het vernevelen van water in de schoorsteen.
De gevormde vaste stoffen zijn onder andere in de bouw, de landbouw en in de productie van papier te gebruiken. De CO2 uit de lucht is daarmee permanent op te slaan in nuttige producten.
Bron: ScienceDaily | Foto: USFWS - Pacific Region, via Flickr Creative Commons (Cropped by Duurzaambedrijfsleven)
schrijf je in voor de nieuwsbrief
Wil jij iedere ochtend rond 7 uur het laatste nieuws over duurzaamheid ontvangen? Dat kan!
Schrijf je nu in