Afgelopen weken is er tijdens de conferentie van International Seabed Authority (ISA) veel overlegd over diepzeemijnbouw. De ISA is het orgaan van de Verenigde Naties dat verantwoordelijk is voor mijnbouwactiviteiten in de internationale wateren. Tijdens de conferentie lukte het niet om de voorwaarden voor diepzeemijnbouw vast te stellen. Zo is er onder andere gesteggel over de vraag hoe de opbrengsten van de gewonnen grondstoffen eerlijk worden verdeeld.
Niet de eerste keer
Het is niet de eerste keer dat er geen overeenstemming is bereikt over de diepzeemijnbouw. De conceptregels die ISA opstelde strandden vorig jaar ook.
Waarom diepzeemijnbouw?
De diepzeebodem is rijk aan kostbare grondstoffen zoals nikkel, kobalt en koper. Deze zijn hard nodig voor batterijen, elektrische auto’s, windmolens en zonnepanelen. Vanwege de transitie van fossiele naar groene energie schat de Wereldbank dat de vraag naar dit soort metalen tot 2050 met 500 procent groeit. Diverse bedrijven willen dan ook beginnen met diepzeemijnbouw.
Natuurorganisaties aan de andere kant hopen dat het niet zover komt. Diepzeemijnbouw zorgt voor ecologische schade, het verdwijnen van zeeleven op de zeebodem en het verlies van soorten en biodiversiteit, zeggen zij. Die effecten kunnen decennia, zo niet eeuwen duren. “We weten gewoon veel te weinig van de effecten die diepzeemijnbouw met zich meebrengt”, zei Mark van der Wal, senior ecoloog en adviseur delfstoffen, eerder tegen Change Inc. “De oceanen staan al onder druk door overbevissing, verzuring en temperatuurstijging. We moeten verantwoord met dit ecosysteem omgaan.”
Lees ook:
schrijf je in voor de nieuwsbrief
Wil jij iedere ochtend rond 7 uur het laatste nieuws over duurzaamheid ontvangen? Dat kan!
Schrijf je nu in