Het blijkt dat de flora en fauna in onze oceanen veel harder getroffen worden door toenemende CO2-concentraties in de atmosfeer dan op het land. En dat leidt op zijn beurt ook nog eens tot een versnelling van de opwarming van de aarde.
De oorzaak van beide effecten is hetzelfde, zo blijkt uit twee onderzoeken die gepubliceerd zijn in Nature: klimaatverandering en verzuring van de oceanen zijn veel nauwer met elkaar verbonden dan voorheen gedacht.
CO2-opname drijft verzuring
Het eerste onderzoek, getiteld Sensitivities of extant animal taxa to ocean acidification, toont aan dat de verhoogde CO2-concentratie in de atmosfeer een groot effect heeft op al het zeeleven. Oceanen nemen ongeveer een kwart van alle CO2 die wij uitstoten op. Opgelost in water verandert CO2 echter in een zuur, wat de pH van het zeewater verlaagt.
Onderzoekers van het Alfred Wegener Institute in Bremerhaven vonden dat weekdieren, koralen en zogenaamde stekelhuidigen zoals zeesterren en zee-egels het ergst getroffen worden door deze verzuring. Maar ook ‘commerciële’ diersoorten zoals oesters en kabeljauw hebben veel last van de verzuring.
“We stuwen dingen te snel en te hard in de richting van een evolutionaire crisis," zegt Hans-Otto Poertner, een van de onderzoekers. "In het verleden hebben deze crises zich over een veel langere tijd ontwikkeld."
Plankton koelt de aarde
Plankton heeft ook last van deze verzuring. Duitse onderzoekers van het Max Planck Institute for Meteorology in Hamburg hebben voor het eerst het effect van een afname van plankton op het klimaat berekend. Hun bevindingen zijn te lezen in Global warming amplified by reduced sulphur fluxes as a result of ocean acidification.
Plankton dat in de oceanen leeft produceert een stofje dat dimethylsulfide heet. Dat ontsnapt uit de oceaan naar onze atmosfeer en zorgt daar voor de vorming van wolken. Wolken reflecteren zonlicht en zorgen voor verkoeling van de aarde.
De verzuring van het zeewater leidt echter tot minder plankton en daarmee uiteindelijk tot minder wolkvorming. Dat betekent weer dat de aarde sneller opwarmt.
De wetenschappers houden een slag om de arm: hun onderzoek is gebaseerd op gegevens uit gesloten zeebassins (mesocosms). Het is de vraag of deze data opschalen naar het wereldwijde klimaat. Desalniettemin schatten zij dat de effecten van verzuring via de afname van plankton kan leiden tot een toename van 0,23 tot 0,48 graden Celsius bovenop de algemeen aangenomen stijging van 2,1 tot 4,4 graden Celsius in 2100.
Bron: Nature
Foto: Derek Keats via Flickr
schrijf je in voor de nieuwsbrief
Wil jij iedere ochtend rond 7 uur het laatste nieuws over duurzaamheid ontvangen? Dat kan!
Schrijf je nu in
