In plaats van eindeloos in de keuken te staan, laat je gerechten met een druk op de knop uit een 3D-printer rollen. Met deze premisse zijn onderzoekers van Columbia University aan de slag gegaan. 3D-geprint voedsel bestaat al enkele jaren, maar nog nooit is het gelukt om zeven verschillende ingrediënten te combineren tot één gerecht. Dit is de onderzoekers nu gelukt, en dat heeft geresulteerd in een taartpuntje cheesecake.
De ingrediëntenlijst is iets anders dan die van een doorsnee cheesecake: een pasta van crackers, pindakaas, aardbeienjam, Nutella, bananenpuree, kersensap en glazuur prijken op de lijst. Dit roept de natuurlijk wel de vraag op: waar is de roomkaas? Waarom ontbreekt de cheese uit cheesecake? Die vraag laten de onderzoekers helaas onbeantwoord. Wel confronteren ze ons met een baksel dat niet zou misstaan in een shabby Nutella-winkel op de Amsterdamse Wallen.
Dit ging niet zonder slag of stoot: de onderzoekers hebben 7 min of meer mislukte pogingen gedaan om een stabiel taartje te produceren. Een zeer precies afgestelde afwisseling tussen harde koek-delen, stevige Nutella- en bananen-stukken en sappige vruchtenvulling bleek cruciaal om tot een product te komen dat herkenbaar is als taart.
Lasers
Het taartje komt kant-en-klaar uit de printer door gebruik te maken van lasers. Blauwe en nabij-infrarode laserstralen verhitten de cracker-smurrie die uit de printer vloeit tot een gebakken taartje. Dit proces is vergelijkbaar met de straling waarmee een magnetron eten opwarmt.
De onderzoekers wijzen erop dat koken met lasers efficiënter kan zijn dan voedsel verhitten in een oven of pan. Traditionele kooktechnieken verhitten een groot oppervlakte, voor relatief weinig voedsel. Lasers zijn daarentegen redelijk precies: ze warmen alleen het voedsel zelf op, en niet de omgeving. De onderzoekers vergelijken de energie-efficiëntie van hun techniek met braden in de oven op de resolutie van een crème brûlée-brander.
Vleesvervangers
De ontwikkelde techniek beperkt zich in potentie niet tot het bakken van taartjes. Ook vleesvervangers kunnen op deze manier bereid worden. Eén van de uitdagingen voor nepvlees is om de ingewikkelde textuur van spier, bindweefsel, vet en stukjes bot te imiteren. Het op detailniveau combineren van verschillende ingrediënten én de mogelijkheid om deze à la minute te verhitten, zou een uitkomst kunnen bieden voor de ontwikkeling van vega-vlees, stellen de onderzoekers.
Meer opmerkelijk:
schrijf je in voor de nieuwsbrief
Wil jij iedere ochtend rond 7 uur het laatste nieuws over duurzaamheid ontvangen? Dat kan!
Schrijf je nu in
