Waarom vetplanten biobrandstof kunnen leveren

Dat blijkt uit een gezamenlijk onderzoek van de University of Oxford, het Imperial College London en de botanische tuinen van Kew Gardens. Cactussen en vetplanten groeien in droge en semi-droge gebieden. Door gebrek aan regenval is hier nauwelijks ruimte voor traditionele landbouw. In Latijns-Amerika en het Middellandse Zeegebied wordt de grond gebruikt voor de teelt van agave. Onder meer voor suikers in de voedingsmiddelenindustrie. 

Zo'n 12 tot 18 procent van het aardoppervlak is semi-droog gebied. Vetplanten kunnen er groeien, omdat ze door hun dikke bladeren weinig vocht verliezen. Bij gewassenteelt voor biobrandstof hebben de planten minder water nodig dan enig ander gewas.

Biogas en duurzame elektriciteit

Tot dusver zijn vetplanten in het onderzoek naar biobrandstoffen nauwelijks meegenomen. Volgens hoofdonderzoeker Mike Mason is dat ten onrechte. Hun biomassa is geschikt voor omzetting in biogas voor de elektriciteitsproductie.

De planten vergen weinig aandacht en de teelt concurreert niet met de voedselvoorziening. De teelt kan samengaan met bepaalde landbouwproducten, of helpt zelfs bij het opwekken van zonne-energie. Reststromen uit de teelt van agave of cactusfruit leveren kwalitatief hoge biomassa. 

Voor de grootschalige introductie van biogas voor elektriciteitsproductie zijn nog te weinig reststromen en grondstoffen beschikbaar, schrijft het onderzoeksteam. Volgens Mason is 4 tot 12 procent van het semi-droge oppervlak op aarde nodig om 5 petawattuur elektriciteit per jaar te produceren, ongeveer het jaarverbruik van de Verenigde Staten.

Het afvalwater en de vaste reststoffen die niet zijn omgezet in biogas, zijn herbruikbaar in de landbouw als irrigatiewater en meststof. Het afvalwater bevat bovendien veel voedingsstoffen. Daardoor zou het ook geschikt zijn als voedsel in viskwekerijen.

Bron: Royal Siciety of Chemistry | Foto: Ken Bosma, via Flickr Creative Commons (Cropped by Duurzaambedrijfsleven)