Dat blijkt uit verkennend onderzoek door Alterra en Deltares in opdracht van het Planbureau voor de Leefomgeving (PBL).
De dijkversterking tussen Eemshaven en Delfzijl is een van de projecten van het Hoogwaterbeschermingsprogramma, van Rijkswaterstaat. Al in een vroeg stadium koppelden de betrokken partijen de waterveiligheid aan het realiseren van duurzame en economische ambities in de regio.
Brak getijdengebied
De innovatieve dubbele keringzone bestaat uit twee achter elkaar liggende dijken, waarbij tussen de dijken een brak getijdegebied ontstaat.
In dat getijdengebied ontstaan goede kansen voor de teelt van kokkels. De geschatte jaaropbrengst hiervan is groter zijn dan de opbrengst van het huidige akkerbouwgebied. Daarnaast biedt het gebied goede economische mogelijkheden voor de teelt van zilte gewassen, zoals zeekraal en zilte aardappelen.
Het zuidelijk deel is in het ontwerp ingericht als ‘slibmotor’. Hier kan slib uit de Eems-Dollard bezinken. Het slib krijgt economische waarde als materiaal voor dijkversterking. Wanneer het slib niet wordt gewonnen, draagt het bij aan de veiligheid doordat de kust meegroeit met de zeespiegelstijging.
Opschaling
De belangrijkste meerwaarde voor de biodiversiteit ontstaat door de geleidelijke overgang van zoet naar zout, die kansen biedt voor de migratie van trekvissen. Uit het onderzoek blijkt ook dat de brakwaterzone een belangrijk broed-, foerageer- en hoogwatervluchtgebied kan worden voor wadvogels.
In de verkenningsfase is nog geen duidelijkheid over de precieze kosten en baten van de multifunctionele dubbele keringzone. De betrokken partijen starten met een pilot op een deel van het tracé. Op termijn moet opschaling mogelijk worden.
Bron: PBL, Rijkswaterstaat | Foto: Bert Kaufmann, Creative Commons (Cropped by DuurzaamBedrijfsleven)
schrijf je in voor de nieuwsbrief
Wil jij iedere ochtend rond 7 uur het laatste nieuws over duurzaamheid ontvangen? Dat kan!
Schrijf je nu in
