Unilever kan met 6.000 onderzoekers in dienst prima zijn eigen boontjes doppen. De reden dat Unilever toegang wil tot de onderzoeksprogramma’s ter waarde van €80 mrd van de EU, ondanks bureaucratische belemmeringen, komt voort uit zijn ambities. Die zijn namelijk nog groter dan zijn R&D-afdelingen.
“[We willen] de omzet verdubbelen, terwijl we de impact op het milieu verminderen,” zei Dr. Hans Dröge, senior vice president van R&D bij Unilever. Uiteindelijk moet zelfs 100 procent van Unilevers voedselbronnen duurzaam zijn.
Op zoek naar innovatie
De veranderingen die de multinational aan het doorvoeren is moet het leven verbeteren van ruim 1 miljard mensen. Impact op deze schaal kan Unilever niet in zijn eentje bolwerken. Daarvoor heeft het bedrijf toegang nodig tot het wetenschappelijk netwerk van de EU, zodat noodzakelijke innovaties van de grond kunnen komen.
“Je hebt technologische doorbraken nodig,” aldus Dröge. “Bijvoorbeeld op het gebied van koud wassen, zodat wasmiddelen nog steeds werken bij 15 graden Celsius in plaats van 40. Dat vraag om een technologische doorbraak die van R&D moet komen,” zei Hans Dröge.
Daarbij kan het onderzoeksprogramma van de EU goed helpen. “We willen toegang tot technologiebroedplaatsen over de hele wereld waar de beste wetenschappers zijn, die ons kunnen helpen om sommige uitdagingen op te lossen.”
Obstakels
Vooralsnog was Unilever terughoudend over samenwerking met EU-onderzoekers. Het bedrijf vreesde bureaucratische obstakels. “Veel grote multinationals doen niet mee op het niveau dat zou moeten. De oorzaak daarvan heeft te maken met sommige regels die in werking treden bij deelname,” zei Rob Hamer, specialist in voedsel en voeding bij Unilever in Vlaardingen.
Volgens Hamer is het papierwerk bij de EU sinds de jaren tachtig enorm gestegen. Als een bedrijf wil meedoen met een EU-onderzoeksprogramma is dat gebonden aan rapportageregels die niet direct te maken hebben met het eigenlijke onderzoek.
Maar het stopt niet bij bureaucratie. Bedrijven maken zich ook zorgen over intellectueel eigendom. Dat gaat ten eerste over resultaten van het onderzoek, maar ook over kennis waar het bedrijf al over beschikt.
Dat deelnemers resultaten uit onderzoeken met elkaar moeten delen is nog niet eens zo’n probleem. Het grootste obstakel schuilt in het tweede element: de Europese Commissie vraagt om reeds beschikbare kennis te delen met bedrijven, soms concurrenten. “Als het aan mij zou liggen, zal ik dat schrappen,” zeg Hamer.
Foto: Seamussiv
Bron: Euractiv
schrijf je in voor de nieuwsbrief
Wil jij iedere ochtend rond 7 uur het laatste nieuws over duurzaamheid ontvangen? Dat kan!
Schrijf je nu in
