Onder het Clean Development Mechanism kunnen investeerders CO2-credits verdienen door klimaatprojecten in opkomende economieën en ontwikkelingslanden te financieren. Een CO2-credit staat gelijk aan 1 ton CO2-uitstoot. Zij mogen die vervolgens doorverkopen aan bedrijven en overheden.
Dat stelt rijke landen en grote bedrijven in staat op een relatief goedkope manier aan hun emissiedoelstellingen te voldoen, terwijl opkomende industriële grootmachten als Brazilië, China en India werken aan emissiereductie. Ontwikkelingslanden zouden direct in groene energie kunnen stappen, zonder eerst te investeren in grijze brandstoffen. Het CDM is opgezet als onderdeel van het Kyoto Protocol, het klimaatakkoord dat is ondertekend door een meerderheid van de VN-lidstaten.
Winsten
In totaal is sinds de oprichting van het CDM voor bijna $400 mrd geïnvesteerd in opkomende economieën, variërend van maatregelen voor emissiereductie in de Chinese chemische industrie tot de bouw van waterkrachtcentrales in Brazilië. Investeerders hebben daarmee enorme winsten gemaakt. In 2008 bereikte de CO2-credit een recordprijs van ruim $30 per ton.
Terwijl de VN-lidstaten steggelden over een nieuwe klimaatverdrag en ambitieuze emissiedoelen, stortte de belangstelling voor de emissiehandel in. Onzekerheid over klimaatafspraken en de economische crisis lieten de prijs zakken naar een onrendabele $0,50 per ton. Het aantal aangemelde projecten is navenant gedaald. In 2014 waren dat er welgeteld drie per maand, tegen 268 op het hoogtepunt in 2012.
Budget
Volgens de meest recente cijfers heeft het CDM nog $148 mln in kas en een aanvullende reserve van $45 mln. Genoeg om tot eind 2020 door te gaan, maar binnen de VN gaan stemmen op om het geld elders in te zetten. Volgens hen gaat de helft van het jaarlijkse budget van bijna $33 mln op aan personeelskosten. Personeel dat is aangenomen toen de zaken nog goed gingen.
Analisten en overheden zien tot 2020, als een nieuw klimaatverdrag in werking treedt, nauwelijks aanleiding voor een aantrekkende handel. De organisatie zou daarom met minder mensen toekunnen. De VN zelf wil de tussenliggende tijd gebruiken om het handelssysteem te perfectioneren, zodat het direct inzetbaar is als het tij keert.
Ander doel
Ondertussen kampt het Adaptation Fund met geldtekort. Het fonds is opgericht om arme landen te helpen met maatregelen tegen de gevolgen van klimaatverandering. Financiering van het fonds gebeurt onder andere uit de CDM-gelden. Nu die inkomsten tegenvallen, moet het op zoek naar andere andere inkomsten.
Hoogstnoodzakelijke projecten als de ontwikkeling van droogtebestendige landbouw en bescherming van fragiele kustgebieden, gingen pas door toen een aantal West-Europese landen bereid was 54 miljoen in het fonds te storten. Toch is het in de praktijk bijna onmogelijk om de CDM-gelden over te hevelen naar het Adaptatiefonds. Daarvoor moeten alle 193 lidstaten hun goedkeuring geven.
Bron: Reuters, UNFCCC | Foto: CDM UNFCCC
schrijf je in voor de nieuwsbrief
Wil jij iedere ochtend rond 7 uur het laatste nieuws over duurzaamheid ontvangen? Dat kan!
Schrijf je nu in