Het gaat langzaam maar zeker: steeds meer mensen eten duurzame vis. Meer dan 6 procent van de wereldwijde visvangst is inmiddels afkomstig uit duurzame visserij, waarbij Nederland een absolute koploper is. Ook bedrijven gaan daarin mee. Zo verkoopt McDonald’s in de VS ook alleen maar duurzame vis.
Het belangrijkste label om te bepalen of duurzame vis echt duurzaam is komt van de Marine Stewardship Council (MSC), ooit een initiatief van Unilever en het Wereld Natuurfonds. MSC is opgericht om de vraag naar duurzame vis te beantwoorden en visserijen te prikkelen te verduurzamen. Te midden van alle rund- en paardenvleesschandalen blijkt MSC daar verbazend effectief in: uit een wereldwijde steekproef bleek onlangs dat bijna alle vis met het duurzame MSC-keurmerk ook daadwerkelijk duurzaam is gevangen.
Een rapport van de New York University (NYU), gepubliceerd in het tijdschrift Biological Conversation, vraagt zich nu echter af hoe duurzaam de duurzame MSC-vis is. Op basis van 19 bezwaren tegen MSC-certificeringen concluderen Amerikaanse onderzoekers dat het MSC-label misleidend is. NYU stelt dat de definitie van duurzaam vissen is versoepeld en niet onafhankelijk wordt beoordeeld.
Formeel bezwaar
Aanleiding voor het onderzoek was dat er in het afgelopen decennium 19 keer formeel bezwaar is ingediend tegen de certificeringen door MSC. Zo'n bezwaar kan zijn dat de vis die duurzaam zou moeten zijn in werkelijkheid toch bedreigd is of er teveel bijvangst is. In Canada bijvoorbeeld resulteert de beoogde vangst van 20.000 zwaardvissen per jaar in een bijvangst van ongeveer 100.000 haaien en meer dan 1.000 schildpadden. Het effect op het ecosysteem is daarbij niet gering.
De 19 bezwaren betroffen 35 procent van de door MSC gecertificeerde vis. Desalniettemin vervielen na beoordeling van een jury 18 van de bezwaren, slechts een werd gehonoreerd. Verdacht, volgens de onderzoekers van NYU. Na onderzoek wijzen de wetenschappers er nu op dat de jury in de 19 gevallen is aangewezen door MSC zelf. Daarbij komt dat de vissersbedrijven zelf tussen de $15.000 en $120.000 betalen voor hun certificering en daarmee druk uit kunnen oefenen op de MSC.
“Als consumenten duurzame vis willen dan zijn er twee opties om de vraag te beantwoorden: visserijen kunnen duurzamer worden, of de definitie van duurzaam kan versoepeld worden tot het punt dat het praktisch betekenisloos is,” zegt Jennifer Jacquet, een assistent-professor van NYU en een van de auteurs.
'Kritiek zeer serieus genomen'
MSC stelt zelf echter dat de bezwaarprocedure wel degelijk onafhankelijk is: er zijn onafhankelijke peer reviewers, externe beoordelaars en er is altijd nog een procedure om in beroep te gaan. Onderbouwde kritiek en bezwaar wordt zeer serieus genomen, benadrukt een woordvoerder van MSC.
In een open brief twijfelt MSC daarbij of de onderzoekers zelf onbevooroordeeld zijn: de auteurs of de organisaties waar zij voor werken zijn betrokken bij een derde van de 19 bezwaren.
MSC benadrukt dat consumenten er nog steeds vanuit kunnen gaan dat vis met het MSC-keurmerk echt duurzaam is. MSC volgt internationale standaarden en staat nooit toe vis te vangen die bedreigd wordt met overbevissing.
Bron: Phys Org
Foto: Quinet via Flickr.com
schrijf je in voor de nieuwsbrief
Wil jij iedere ochtend rond 7 uur het laatste nieuws over duurzaamheid ontvangen? Dat kan!
Schrijf je nu in
